IMDB : tt8809750
คะแนน : 7
ด้วยหวังไปแจ้งข่าวร้ายให้เพื่อน ๆ แต่ ยูริ (ทาคาโกะ มัตสึ) กลับถูกเข้าใจผิดว่าเธอคือ มิซากิ (ฮิโรเสะ ซึสึ) พี่สาวของเธอจนได้พบกับ เคียวชิโระ (มาซาฮารุ ฟูกุยาม่า)รุ่นพี่นักเขียนนิยายที่เป็นเหมือนรักแรกในวัยมัธยม แต่หลังจากคุยแชตในมือถือจนเกิดเรื่องเข้าใจผิดกับสามี ยูริ เลยเลือกสวมรอยเป็นพี่สาวส่งจดหมายไปคุยกับ เคียวชิโระ แทน แต่วันนึงเธอเผลอใส่ที่อยู่บ้านของมิซากิในปัจจุบันไปจนทำให้ อายูมิ (ฮิโรเสะ ซึสึ)ลูกสาวของมิซากิ และ ฟูกะ (นานะ โมริ) ลูกสาวของเธอได้มีโอกาสสวมรอยแทน มิซากิ ส่งจดหมายไปหา เคียวชิโระ แล้วเรื่องราวรักสามเส้าที่ทั้งเจ็บปวดและงดงามในวัยมัธยมระหว่าง เคียวชิโระ ยูริ และ มิซากิ ก็ค่อย ๆ เปิดเผยออกมาและจะทำให้ทุกคนได้รู้ว่าในความทรงจำของเรา ความรักครั้งแรก และ ความฝันในวัยเยาว์มันงดงามและยิ่งใหญ่เพียงใด
จากเรื่องราวบุลลีแสนเจ็บปวดในโลกเหงาของวัยรุ่นจาก All About Lili Chou Chou (2001) รักแสนเจ็บปวดของสองสาวจาก Hana and Alice (2004) และอีกหลากหลายเรื่องราวชีวิต ความรัก และ ความฝันวัยเยาว์ที่ผ่านการถ่ายทอดโดย ชุนจิ อิวาอิ ผู้กำกับหนังดรามาที่ผสานเทคนิกและการกำกับการแสดงสุดละเมียดเข้ากันได้อย่างลงตัวที่สุด และคงไม่ผิดหากจะบอกว่าเขาเป็นเหมือนช่างชำนาญการด้านวัยรุ่นที่สุด เพราะเรื่องราวที่เขาบอกเล่าส่วนใหญ่แทบหนีไม่พ้นการถ่ายทอดเรื่องราวของตัวละครในวัยมัธยมหรือกำลังตามหาความฝัน ตัวตน แม้กระทั่งที่ยืนให้ตัวเองได้สัมผัสใจที่สุด และกับ Last Letter ที่เป็นเสมือนการกลับไปหาเสน่ห์ของการเขียนจดหมายที่เขาเคยถ่ายทอดในหนังดังอย่าง Love Letter (1995) หนังรักที่ยังอยู่ในใจใครหลายคนทว่าคราวนี้ เหมือนชุนจิ อิวาอิ ตกผลึกทางความคิดและฝีมือเข้าฝักมากพอจะทำให้เรื่องราวของมันทั้งลึกซึ้ง เจ็บปวด แต่งดงามชวนคิดจนมันเป็นมากกว่าแค่หนังรักประโลมโลกทั่วไปได้อย่างน่าอัศจรรย์
กับจดหมายฉบับสุดท้ายนี้ ชุนจิ อิวาอิ ได้ถ่ายทอดเรื่องราวอย่างละเอียดลออช่างเปรียบเปรยเป็นอย่างยิ่งโดยเฉพาะการใช้กลวิธีการเขียนจดหมายของคนสองวัยที่ทำให้รู้ถึงทัศนคติของแต่ละช่วงวัยได้อย่างล้ำลึก กล่าวคือในขณะที่การสวมบทบาทเป็น มิซากิ ของ ยูริ กลับใช้จดหมายเพื่อบอกเล่าและเปิดบทสนทนาโต้ตอบเรื่องในปัจจุบันเป็นหลักด้วยว่าสิ่งเดียวจากอดีตที่หลงเหลือให้เธอจดจำคือรักครั้งแรกที่เธอเป็นเหมือนสะพานเชื่อมใจให้ เคียวชิโระ กับ มิซากิ ซึ่งมีแต่ความเจ็บปวดและน่าน้อยใจ และมันก็เป็นเหมือนเกราะป้องกันไม่ให้เธอเลยเถิดไปสู่การรื้อฟื้นเรื่องราวในอดีตที่อาจทำลายครอบครัวเธอในปัจจุบันได้ ดังนั้น เคียวชิโระ เลยเหมือนเป็นฝันกลางวันของแม่บ้านสาวใหญ่อย่างเธอที่ใช้เติมความตื่นเต้นให้ชีวิตโดยไม่รู้เลยว่ามันจะเลยเถิดจนกลายเป็นภารกิจเติมคำในช่องว่างทางความรู้สึกของเคียวชิโระขนาดนี้.
แต่กับ อายูมิ ที่เป็นเหมือนตัวแทนของ มิซากิ ที่แท้จริงกลับใช้การเขียนจดหมายเพื่อเติมเต็มเรื่องราวที่หายไปของแม่ตัวเอง และในขณะเดียวกันมันก็เหมือนไทม์แมชชีนที่พาเธอกลับไปยังคืนวันที่แม่ของเธอเปล่งประกายที่สุดในวัยมัธยมตามสายตา น้ำเสียง และ การบอกเล่าของ เคียวชิโระ ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จัก ยูริ น้าสาวของเธอไปจนได้เห็นหน้าแม่ของเธอตอนเปิดหน้ากากอนามัยครั้งแรกที่ทำให้เขาตกหลุมรักเธอทันที และการบอกเล่าผ่านจดหมายก็เหมาะสมที่สุดแล้วกับการบันทึกอดีตที่ค่อย ๆ มาเติมเต็มกำลังใจในการใช้ชีวิตของเธอทีละน้อยเมื่อบทสรุปได้เผยความจริงเบื้องหลังการจากไปของแม่เธอที่ชวนให้เจ็บปวดเป็นที่สุดได้อีกด้วย